ο χαρτης μου

 χάρτης

vido

 

Ποδόσφαιρο σάλας

 

Το ποδόσφαιρο σάλας(αγγλικά: futsal, εξελληνισμένη μορφή στην κυπριακή διάλεκτο: φούτσαλ)^[1] είναι μια παραλλαγή του ποδοσφαίρου που παίζεται σε ένα μικρότερο γήπεδο και κυρίως σε εσωτερικούς χώρους. Το όνομά του στα αγγλικά προέρχεται από την πορτογαλική λέξη futebol de salão (φουτεμπόλ ντε σαλάου), η οποία μπορεί να μεταφραστεί ως "ποδόσφαιρο αίθουσας" ή "εσωτερικό ποδόσφαιρο". Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πρωταθλήματος που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το 1985, χρησιμοποιήθηκε επίσης το όνομα Fútbol Sala. Από τότε, το όνομα άλλαξε επίσημα και είναι διεθνώς γνωστό ως φουτσάλ.

Το ποδόσφαιρο σάλας παίζεται ανάμεσα σε δύο ομάδες των πέντε παικτών, από τους οποίους ένας είναι ο τερματοφύλακας και επιτρέπονται απεριόριστες αλλαγές. Σε αντίθεση με κάποιες άλλες μορφές εσωτερικού ποδοσφαίρου, το παιχνίδι παίζεται σε μια σκληρή επιφάνεια που οριοθετείται από γραμμές; τοίχοι ή πίνακες δεν χρησιμοποιούνται. Επίσης παίζεται με μια μικρότερη μπάλα με λιγότερη αναπήδηση από ότι μια μπάλα κανονικού ποδοσφαίρου. Η επιφάνεια, η μπάλα και οι κανόνες δημιουργούν μια έμφαση στον αυτοσχεδιασμό, τη δημιουργικότητα, την τεχνική καθώς και τον έλεγχο της μπάλας και τις πάσες σε μικρούς χώρους.

Στην Ελλάδα όλα τα θέματα του Ποδοσφαίρου Σάλας τα χειρίζεται η Πανελλήνια Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Σάλας 5x5-Futsal (Π.Ε.Π.Σ.Σ.).

Tennis

 

Η αντισφαίριση, αλλιώς τένις, όπως κατά κανόνα αναφέρεται στα ελληνικά και είναι κοινώς γνωστό, είναι σύγχρονο αθλητικό παιχνίδι. Οι παίκτες χρησιμοποιούν ρακέτες για να χτυπήσουν μια λαστιχένια σφαίρα που καλύπτεται με χνουδωτό ύφασμα πέρα από ένα δίχτυ στο γήπεδο του αντιπάλου. Με προέλευση την Ευρώπη, προς τα τέλη του 19ου αιώνα, η αντισφαίριση διαδόθηκε πρώτα σε όλο τον αγγλόφωνο κόσμο, ιδιαίτερα μεταξύ των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων τα πρώτα χρόνια.

Κέρλινγκ

 

Το κέρλινγκ (curling) είναι ομαδικό άθλημα, που παρουσιάζει ομοιότητες με τα παιχνίδια bowls και shuffleboard. Παίζεται από δύο ομάδες, αποτελούμενες από μία τετράδα παικτών η καθεμιά σε ένα ορθογώνιο στρώμα από πάγο, ο οποίος είναι παρασκευασμένος με ιδιαίτερη προσοχή. Οι ομάδες γυρίζουν σέρνοντας στον πάγο βαριές πέτρες με λεία επιφάνεια από γρανίτη με σειρά ομόκεντρων κύκλων^[1] προς το στόχο τους, που ονομάζεται "σπίτι" (house). Δύο άτομα με σκούπες συνοδεύουν τους συμπαίκτες. Το σκούπισμα εξυπηρετεί στο να λειανθεί ο πάγος από τους πολλούς μικρούς κρυστάλλους που εμποδίζουν την πέτρα να ολισθαίνει.^[2] Κάθε αγώνας περιλαμβάνει 10 innings (ή ends). Για κάθε πέτρα που είναι πιο κοντά στον μπλε, κεντρικό κύκλο (tee) κερδίζει ένα πόντο η κάθε ομάδα^[3]. Στόχος είναι να φέρει η ομάδα τις περισσότερες πέτρες κοντά στο κέντρο. Η περίπλοκη φύση του αθλήματος έκανε ορισμένους να αναφέρονται σε αυτό ως "σκάκι πάνω στον πάγο".^[4]

handball

Handball (also known as team handball, European handball or Olympic handball)^[3] is a team sport in which two teams of seven players each (six outcourt players and a goalkeeper) pass a ball using their hands with the aim of throwing it into the goal of the opposing team. A standard match consists of two periods of 30 minutes, and the team that scores more goals wins.

Modern handball is played on a court of 40 by 20 metres (131 by 66 ft), with a goal in the middle of each end. The goals are surrounded by a 6-metre (20 ft) zone where only the defending goalkeeper is allowed; goals must be scored by throwing the ball from outside the zone or while "diving" into it. The sport is usually played indoors, but outdoor variants exist in the forms of field handball, Czech handball (which were more common in the past) and beach handball. The game is fast and high-scoring: professional teams now typically score between 20 and 35 goals each, though lower scores were not uncommon until a few decades ago. Body contact is permitted for the defenders trying to stop the attackers from approaching the goal. No protective equipment is mandated, but players may wear soft protective bands, pads and mouth guards.^[4]